พ่อแม่รังแกฉัน ทำร้ายลูกโดยไม่รู้ตัวที่ส่งผลเสียถึงอนาคต
“พ่อแม่รังแกฉัน” ในที่นี้ไม่ได้หมายถึงลูกที่ถูกพ่อแม่ทุบตีทำร้ายร่างกาย แต่เป็นการเลี้ยงดูลูกในแบบที่ผิดจนส่งผลเสียไปถึงอนาคตของเด็ก หากคุณอยู่ในฐานะพ่อแม่ มาลองอ่านบทความนี้เพื่อศึกษาแนวทางการเลี้ยงลูกกันเถอะ จะได้ระวังไม่ให้เกิดพฤติกรรม พ่อแม่รังแกฉัน โดยไม่รู้ตัว
การทำร้ายลูกตัวเองโดยที่พ่อแม่ไม่รู้ตัว อาจเกิดมาจากความรักและความหวังดีที่อยากจะดูแลลูกให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ บางครั้งก็หลงลืมการสอนด้วยเหตุผลและความถูกต้องไปบ้าง จนทำให้เกิดเป็นการสปอยล์ลูกในทางที่ผิด ฉะนั้น การเลี้ยงลูกในแบบที่พ่อแม่คิดว่าดีที่สุด อาจไม่ใช่สิ่งที่ดีต่อลูกเสมอไป มาเช็กแต่ละพฤติกรรมกันดีกว่าว่าคุณกำลังเข้าข่าย พ่อแม่รังแกฉัน อยู่หรือเปล่า
สำรวจ 6 พฤติกรรม นี่แหละที่เรียกว่า “พ่อแม่รังแกฉัน”
พ่อแม่รังแกฉันในแบบ “รักและปกป้องลูกมากเกินไป”
การเลี้ยงดูลูกเหมือน ไข่ในหิน ไม่ยอมให้ลูกเจอกับโลกภายนอก ไม่ยอมให้ห่างจากสายตาเพราะกลัวลูกจะเป็นอันตราย ลูกจึงไม่เคยตัดสินใจอะไรด้วยตัวเอง พฤติกรรมของพ่อแม่แบบนี้ส่งผลให้ลูกมีทักษะในการช่วยเหลือตัวเองช้า การพัฒนาไปเป็นผู้ใหญ่ที่มีความมั่นใจในตัวเองนั้นจึงมีน้อยมากเพราะไม่เคยตัดสินใจอะไรด้วยตัวเอง
พ่อแม่รังแกฉันด้วยการ “ตามใจมากเกินไป”
พ่อแม่ที่เลี้ยงดูลูกแบบตามใจทุกอย่าง ลูกต้องการสิ่งใดขอให้บอก พ่อแม่จะคอยหามาให้ โดยไม่เคยสอนลูกด้วยเหตุผลว่าสิ่งไหนผิด สิ่งไหนถูก และปล่อยให้เขาทำตามใจตัวเอง ส่งผลให้เมื่อลูกได้ออกไปเจอสังคมภายนอกจะทำให้เขาอยู่ร่วมกับคนอื่นได้ยาก การที่ลูกถูกเลี้ยงมาแบบตามใจ ลูกไม่สามารถปรับตัวเข้ากับคนอื่นได้เลย แถมยังมีความอดทนน้อยเพราะสิ่งที่อยากได้นั้นได้มาแบบง่าย ๆ
พ่อแม่รังแกฉัน บีบบังคับ “เข้มงวด สร้างกฎเกณฑ์ให้ลูกอยู่ในกรอบ”
การที่ลูกอยู่ภายใต้กฎระเบียบที่ตั้งไว้ พ่อแม่อาจคิดว่าเป็นสิ่งที่ดีสำหรับลูก แต่มีงานศึกษาหนึ่งพบว่า การเลี้ยงดูเด็กแบบเข้มงวดเกินไปจะส่งผลเสียต่อพฤติกรรมของเด็ก โดยเด็กที่มาจากครอบครัวเข้มงวดจะมีการปรับตัวให้เข้ากับสังคมได้ยากกว่าเด็กที่มาจากครอบครัวสบาย ๆ และแนวโน้มที่น่ากลัวอีกอย่างหนึ่งคือ การที่พ่อแม่ตั้งกฎเกณฑ์ที่เข้มงวดนั้น แทนที่เด็กจะปรับตัวให้เข้าตามกฎแต่กลับกลายเป็นเด็กเหล่านั้นโตไปเป็นพวกขี้โกงและขี้โกหก จากการหลีกหนีการทำโทษต่าง ๆ อีกด้วย
“ชอบเอาลูกไปเปรียบเทียบกับคนอื่น” พ่อแม่รังแกฉันทางอ้อม
การเอาลูกไปเปรียบเทียบกับคนอื่น ไม่ว่าจะเป็นพี่น้องในครอบครัว ญาติ หรือคนข้างบ้าน ก็เป็นการบั่นทอนจิตใจของลูกทางอ้อม เช่น พูดว่า “ดูน้องสิ! ตั้งใจเรียนจนสอบได้ที่ 1 ของห้อง ทำไมถึงทำไม่ได้แบบน้องบ้าง” หากพ่อแม่ยังคอยพูดกับลูกแบบนี้อยู่เรื่อย ๆ จะส่งผลให้ลูกสร้างปมด้อยให้ตัวเองแล้วเก็บอยู่ในใจ จนอาจตั้งคำถามกับตัวเองได้ว่าทำไมพ่อแม่ถึงรักคนอื่นมากกว่า สามารถเรียนรู้วิธี เลี้ยงลูกหลายคนอย่างไร ไม่ให้เขารู้สึกว่า ‘พ่อแม่รักลูกไม่เท่ากัน’
“เลี้ยงลูกแบบปล่อยปละละเลย” พ่อแม่รังแกฉันด้วยการไม่สนใจ
สำหรับบางครอบครัวที่พ่อแม่เอาแต่ทำงานจนไม่มีเวลาอยู่กับลูก ครอบครัวแบบนี้จะส่งผลให้ลูกขาดความอบอุ่นอย่างมาก ทำให้เด็กอยากไปหาความสุขนอกบ้านอยู่ตลอดเวลา กลายเป็นติดเพื่อนจนไม่เชื่อฟังพ่อแม่และจะไม่เห็นพ่อแม่อยู่ในสายตา หรือในบางกรณีอาจส่งผลให้ลูกมีพฤติกรรมไม่อยากเรียนหนังสือ ไม่มีระเบียบวินัย ขี้โมโห โกหก ขโมยของ ฯลฯ สาเหตุก็มาจาก ความเหงาที่พ่อแม่ไม่มีเวลาให้ และพฤติกรรมเหล่านี้ก็เป้นตัวกระตุ้นทำให้พ่อแม่หันกลับมาสนใจเด็กอีกครั้ง แต่สุดท้ายความสนใจก็มาในเชิงลบอย่างการดุ ถูกตำหนิ
พ่อแม่รังแกฉันเพราะ “เป็นแบบอย่างที่ไม่ดี”
พ่อแม่ที่แสดงพฤติกรรมแย่ ๆ ให้ลูกเห็น เช่น การพูดจาหยาบคาย ทำร้ายร่างกาย และอีกหลายอย่าง เมื่อลูกเห็นสิ่งเหล่านี้เขาจะซึมซับเข้าไปในหัวจนกลายเป็นพฤติกรรมของตัวเองในอนาคต เพราะเมื่อเด็กเห็นแต่ไม่ถูกสอนด้วยเหตุผลว่ามันเป็นสิ่งที่ผิด ไม่ควรเอาเป็นแบบอย่าง เด็กจะเข้าใจว่านี่คือสิ่งที่คนทั่วไปทำเป็นปกติและกลายเป็นนิสัยที่แก้ยาก
เด็กก็เปรียบเสมือนผ้าขาวที่รอให้พ่อแม่ สังคมและสิ่งแวดล้อม เป็นตัวแต่งแต้มให้ผ้าขาวมีสีสัน เพื่อที่เขาจะได้เติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดีในอนาคต แต่สิ่งสำคัญอันดับแรกนั้นก็คือการเลี้ยงดูและอบรมสั่งสอนจากพ่อแม่ อย่าให้เด็กเติบโตมาในแบบของ พ่อแม่รังแกฉัน เพราะอนาคตของชาติไม่ได้ขึ้นอยู่ที่ตัวเด็กเพียงอย่างเดียว แต่มันมีส่วนมาจากการเลี้ยงดูของพ่อแม่อีกด้วย
