นิทานอีสป อ่านสนุกพร้อมสอดแทรกข้อคิดหลักคุณธรรม 8 ประการ
การอ่านนิทานให้ลูกฟังนอกจากจะมีส่วนช่วยเสริมสร้างพัฒนาการด้านต่าง ๆ ของลูกแล้ว หากเลือกเล่านิทานอีสปก็จะช่วยปลูกฝังคุณธรรมจากเนื้อหาในนิทานได้ ซึ่งนิทานอีสป เป็นนิทานสอนเด็กในด้านศีลธรรม โดยเล่าผ่านการกระทำของสัตว์ชนิดต่าง ๆ และวันนี้ Cotton Baby มีนิทานอีสปสั้น ๆ มาแนะนำให้กับคุณพ่อคุณแม่ไว้เลือกอ่านให้ลูก ๆ ฟังกันค่ะ
นิทานอีสป พร้อมข้อคิดหลักคุณธรรม 8 ประการ
นิทานอีสปสอนใจด้านความพยายาม “สุนัขจิ้งจอกกับพวงองุ่น”
เรื่องราวนิทานอีสปของสุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่งที่กำลังเดินเล่นอยู่แล้วผ่านเข้าไปยังสวนผลไม้ จนกระทั่งมาถึงพวงองุ่นช่อหนึ่งที่เพิ่งสุกเต็มที่ สุนัขจิ้งจอกอยากเก็บองุ่นช่อนั้นมากิน แต่พยายามครั้งแล้วครั้งเล่าก็ยังไม่สำเร็จสักที สุนัขจิ้งจอกเลยตัดใจยอมแพ้พร้อมบ่นว่า “อันที่จริงองุ่นพวงนี้ก็ไม่เห็นจะน่ากินสักเท่าไรนัก ถ้าเรากัดเข้าไปอาจเปรี้ยวจี๊ดจนกินไม่ไหวเลยก็ได้” แล้วก็เดินทางต่อด้วยความหิวโซและหลอกตัวเองในใจว่า “ฉันมีความอดทนและความพยายามนะ แต่องุ่นพวงนั้นคงเปรี้ยวเกินที่ฉันจะกินได้”
นิทานอีสปเรื่องนี้ให้ข้อคิดหลักคุณธรรมประการแรก คือ ความขยัน ตั้งใจ และเพียรพยายาม หากสุนัขจิ้งจอกทำให้สุดกำลังและปัญญาที่มี ไม่ยอมแพ้และหาข้ออ้างไปเรื่อย สุดท้ายแล้วความพยายามจะนำมาซึ่งผลลัพธ์ที่ดีกว่าเสมอ ฉะนั้น เด็ก ๆ ควรมีความอดทนไม่ท้อถอยเมื่อพบอุปสรรค ไม่โทษสิ่งอื่นรอบตัวแบบสุนัขจิ้งจอก จนลืมนึกไปว่าตัวเองอาจพยายามไม่มากพอ
อ่านนิทานอีสปเรื่องสุนัขจิ้งจอกกับพวงองุ่น คลิก
นิทานอีสป “หมาป่าผู้ไม่ประหยัด” สอนให้เห็นค่าของสิ่งที่มีอยู่และการรักษาความสะอาด
นิทานอีสปเริ่มต้นเรื่องด้วยความห่วงใยหมาป่าของกระต่ายตัวหนึ่งที่ถามว่า “วันนี้เธอเป็นอะไร ทำไมฉันเห็นเธอคันไม่หยุดเลย แล้วปากไปโดนอะไรมา ทำไมปากบวมแบบนั้น” ถามไปถามมาก็ได้ความว่า หมาป่าเปิดน้ำเล่นจนหมดถัง ทำให้ไม่เหลือน้ำให้อาบและแปรงฟัน กระต่ายจึงยกคำที่ครูเคยบอกไว้ว่าให้เราประหยัด ปิดน้ำทุกครั้งหลังการใช้ เลือกกินอาหารที่มีประโยชน์ รู้จักเก็บออมใช้ของใช้อย่างคุ้มค่า มาบอกหมาป่าถึงคิดได้ว่าต่อไปฉันจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว ฉันจะประหยัด อดออม และรู้คุณค่าของสิ่งที่มีอยู่
นิทานอีสปเรื่องนี้ให้ข้อคิดหลักคุณธรรมประการที่ 2 และ 6 คือ การประหยัด รู้จักอดออมและคุณค่าของสิ่งที่มีอยู่ รวมถึงข้อ 6 คือ การรักษาความสะอาดของร่างกายและจิตใจ หากหมาป่าคิดก่อนใช้ ไม่ฟุ่มเฟือยก็คงไม่ต้องงดอาบน้ำจนทำให้ตัวเองต้องไม่สบายตัว
อ่านนิทานอีสปเรื่องหมาป่าผู้ไม่ประหยัด คลิก
“หมาป่าอกตัญญู” นิทานอีสปสอนเรื่องความซื่อสัตย์
นิทานอีสปมีเรื่องอยู่ว่า เด็กเลี้ยงแกะคนหนึ่งกำลังต้อนฝูงแกะของตัวเองกลับลงมาจากภูเขา แต่เผอิญได้ยินเสียงหมาป่าจากในหลุมจึงเกิดลังเลว่าถ้าช่วยหมาป่าแล้วมันจะมาจับแกะของเรากิน แต่หมาป่าก็บอกว่า ข้าไม่ทำแบบนั้นหรอก เด็กจึงตัดสินใจช่วยหมาป่าขึ้นมาได้อย่างปลอดภัย แต่หมาป่ากลับโทษว่ากว่าจะช่วยขึ้นมาได้ข้าต้องตกลงไปกระแทกกับพื้นในหลุมตั้งหลายครั้ง เจ้าลิงในระแวกนั้นจึงบอกให้หมาป่าลงไปที่เดิมเพื่อจำลองสถานการณ์อีกครั้ง แต่ครั้งนี้เด็กกลับให้หมาป่าอยู่ในนั้นไปตลอดกาล
นิทานอีสปเรื่องนี้ให้ข้อคิดหลักคุณธรรมประการที่ 3 คือ ความซื่อสัตย์ ไม่มีเล่ห์เหลี่ยม จริงใจ หากหมาป่ารู้จักขอบคุณและซื่อสัตย์กับผู้ที่ช่วยตัวเองเอาไว้ เขาก็จะไม่ต้องกลับไปอยู่ในสถานการณ์แบบเดิม
อ่านนิทานอีสปเรื่องหมาป่าอกตัญญู คลิก
นิทานอีสป “มดกับตั๊กแตน” สอนให้มีวินัย รู้จักหน้าที่ของตัวเอง
นิทานอีสปเรื่องนี้มีครอบครัวมดจอมขยันอาศัยอยู่ในโพรงใต้ดิน และมีตั๊กแตนอาศัยอยู่ในขอนไม้เก่าริมบึง โดยปกติครอบครัวมดจะช่วยกันหาและแบกอาหารเข้าไปกักตุนในรังไว้เพื่อกินตอนฤดูหนาว แต่ตั๊กแตนจะเล่นดนตรีร้องเพลงรับลมโชยอย่างมีความสุขโดยไม่สนใจเรื่องอาหาร เมื่อเวลาผ่านไป อากาศเริ่มแห้งและมีลมหนาวเย็น สัตว์น้อยใหญ่ต่างหลบความหนาวอยู่ในรังของตัวเอง ซึ่งเจ้าตั๊กแตนที่ไม่ได้เตรียมอาหารไว้ก็มาขอแบ่งปันจากมด จึงบอกไปว่า “เพราะเจ้าเอาแต่เล่นดนตรีร้องเพลงในช่วงฤดูร้อน ไม่ยอมหากินและเตรียมตัวให้พร้อม ข้าช่วยเจ้าไม่ได้หรอกนะ”
นิทานอีสปเรื่องนี้ให้ข้อคิดหลักคุณธรรมประการที่ 4 คือ ความมีวินัยและรู้จักหน้าที่ของตัวเอง แบ่งเวลาว่าเวลาไหนควรทำอะไร จะได้ไม่ลำบากในภายหลัง ถ้าตั๊กแตนมีวินัยและปฎิบัติเหมือนครอบครัวสัตว์อื่น ๆ ก็จะไม่ลำบากในช่วงฤดูหนาว
อ่านนิทานอีสปเรื่องมดกับตั๊กแตน คลิก
นิทานอีสปสอนใจด้านความสุภาพ อ่อนน้อม “นกน้อยกับจระเข้”
เรื่องราวนิทานอีสปของจระเข้ใหญ่ที่นอนอ้าปากเกยตลิ่งริมแม่น้ำหลังจากกินอาหารเสร็จ เพื่อให้เหล่านกน้อยมาจิกเศษอาหารจากฟันของจระเข้ เป็นนกที่อ่อนน้อมถ่อมตน เวลามาจิกก็จะจิกกินด้วยความเรียบร้อย ทำให้จระเข้รักนกตัวนี้มาก จนวันหนึ่งมีนกเกเร 3 ตัว บินเข้ามาจิกกินอาหารด้วย แต่พวกมันพากันกระโดดจากฟันซี่หนึ่งไปยังอีกซี่หนึ่ง และยังถ่ายไว้ในปากจระเข้อีกด้วย นกน้อยจึงเตือนนกเกรพวกนั้น แต่พวกมันก็ไม่ยอมฟังแถมพากันรุมจิกตีนกน้อยจนบินหนีไป จระเข้โกรธมากจึงหุบปากตัวเองลงในทันทีทำให้นกเกเรทั้ง 3 ตายนั่นเอง
นิทานอีสปเรื่องนี้ให้ข้อคิดหลักคุณธรรมประการที่ 5 คือ ความสุภาพ อ่อนโยน อ่อนน้อมถ่อมตน วางตัวเหมาะสม ดั่งนกน้อยในเรื่องที่กินอาหารจากจระเข้อย่างเรียบร้อย ทำให้จระเข้เอ็นดูและรักมาก เมื่อเด็ก ๆ มีความอ่อนน้อมถ่อมตน เวลาทำสิ่งใดก็มักประสบผลสำเร็จ
อ่านนิทานอีสปเรื่องนกน้อยกับจระเข้ คลิก
สามัคคีคือพลัง คติสอนใจจากนิทาอีสป “ราชสีห์กับวัวสี่ตัว”
นิทานอีสปว่าด้วยเรื่องของราชสีห์ตัวหนึ่งมันมักจะหากินบริเวณทุ่งหญ้า ซึ่งเป็นที่อยู่ของวัว 4 ตัว และบ่อยครั้งที่ราชสีห์พยายามเข้าจู่โจมพวกวัว แต่วัวทั้ง 4 จะหันหางเข้าหากัน ทำให้ราชสีห์หนีไปไหนไม่ได้ จึงคิดจะพูดยุให้วัวแตกคอกันเองแล้วจะใช้โอกาสนี้จับวัวกินป็นอาหาร
นิทานอีสปเรื่องนี้ให้ข้อคิดหลักคุณธรรมประการที่ 7 คือ ความสามัคคี กลมเกลียว การที่วัวทั้ง 4 ตัว หันหางเข้าหากันเพื่อทำให้ราชสีห์หนีไม่ได้ ก็เพราะต้องการจะปกป้องพวกเดียวกัน หากวัวไม่สามัคคี แตกคอกันเองก็จะถูกจับกินเป็นอาหาร
อ่านนิทานอีสปเรื่องราชสีห์กับวัวสี่ตัว คลิก
“หมาจิ้งจอกตกบ่อ” นิทานอีสปสอนให้มีน้ำใจ ช่วยเหลือกัน
นิทานอีสปของหมาจิ้งจอกตัวหนึ่งที่เดินซุ่มซ่ามพลัดตกลงไปในบ่อน้ำลึก พยายามจะขึ้นมาจนเอื้อมเกาะขอบบ่อไว้ได้ สักพักก็มีหมาป่าตัวหนึ่งมาพบเข้า หมาจิ้งจอกจึงขอความช่วยเหลือ แต่หมาป่ามัวก็ถามว่าทำยังไงถึงตกลงไปได้ อยู่นานหรือยัง ไม่มีใครช่วยเลยหรอ หมาจิ้งจอกเลยพูดขึ้นว่า “ข้าก็หวังให้เจ้าช่วยนี่แหละ รีบดึงข้าขึ้นไปก่อนแล้วจะเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟังอย่างละเอียดเลย”
นิทานอีสปเรื่องนี้ให้ข้อคิดหลักคุณธรรมประการที่ 8 คือ ความมีน้ำใจ เห็นอกเห็นใจผู้อื่น มีความเอื้ออาทร ช่วยเหลือเกื้อกูลกันในยามที่อีกฝ่ายเดือดร้อน การที่หมาป่ามัวแต่ถามสารทุกข์สุขดิบในยามที่หมาจิ้งจอกกำลังลำบาก ทำให้เห็นว่าการลงมือช่วยเหลือย่อมดีกว่าเพียงพูดแสดงความเห็นใจ
อ่านนิทานอีสปเรื่องหมาจิ้งจอกตกบ่อ คลิก
นอกจากการเล่านิทานอีสปจะช่วยปลูกฝังคุณธรรมให้ลูกแล้ว เรายังมี นิทานคุณธรรม และ นิทานเจ้าหญิง ให้คุณพ่อคุณแม่ได้เลือกอีกด้วย สำหรับมือใหม่ ควรรู้ เทคนิคการอ่านหนังสือให้ลูกได้พัฒนาการที่สูงสุด ก่อนเริ่มเล่านิทาน เพื่อความเพลิดเพลินและพัฒนาสมองไปพร้อมกันนะคะ
