สอนการบ้านลูกอย่างไรให้อยากทำการบ้าน
การสอนการบ้านลูกเป็นสิ่งที่พ่อแม่ควรให้ความสำคัญเป็นอย่างยิ่ง บ่อยครั้งเราพบว่าลูกของเราไม่อยากทำการบ้าน แสดงอาการอิดออดและหน้ามุ่ย นั่นเป็นเพราะเราสอนผิดวิธีหรือเปล่า ลองสังเกตดูว่าเราเร่งให้เขาทำการบ้านให้เสร็จไว ๆ หรือดุเขาเวลาที่ตอบผิดไหม ถ้าใช่! คุณพ่อคุณแม่ต้องเปลี่ยนวิธีการสอนแล้วมาดูใหม่ว่าสอนแบบไหนลูกเราถึงอยากทำการบ้าน
1. เลิกตำหนิติเตียน
ไม่ว่าลูกของเราจะทำการบ้านช้าหรือทำผิด พ่อแม่ก็ไม่ควรตำหนิลูก เพราะอาจทำให้เขารู้สึกแย่และกดดัน ส่งผลให้ปิดกั้นตัวเองจากการเรียนรู้ได้ การที่เด็กอยากเริ่มทำการบ้าน พ่อแม่ต้องเข้าใจก่อนว่า การบ้านคือการเอากลับมาทำที่บ้านที่มีพ่อแม่อยู่ด้วย เพื่อให้เด็กได้ใช้เวลากับครอบครัว เพราะการที่เด็กจะเก่งหรือไม่เก่งนั้น ไม่ได้ขึ้นอยู่กับโรงเรียนอย่างเดียว แต่อยู่ที่ครอบครัวว่าให้เวลากับลูกและใส่ใจพวกเขาดีแค่ไหน ดังนั้น เราควรที่จะให้กำลังใจ เช่น ถ้าลูกระบายสีออกนอกเส้น พ่อกับแม่ไม่ควรบอกว่าระบายแบบนี้ไม่สวยหรือพูดว่า “อย่าระบายออกนอกเส้นสิลูก” ควรบอกเขาว่า “กล้ามเนื้อมือหนูยังไม่แข็งแรงเหมือนแม่ ไว้เราฝึกกันไปเรื่อย ๆ เนาะ เดี๋ยวมันจะสวยขึ้นเอง”
2. อย่าใช้จำนวนดาวมาวัดคุณภาพ
ตอนที่เรายังเป็นเด็ก วันไหนที่เราได้ดาวแค่ 3 ดวง แต่เพื่อนได้ 4 ดวง เรายังรู้สึกแย่ แล้วทำไมลูกของเราจะไม่รู้สึกแบบนั้นล่ะ ความจริงเราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใช้มาตรฐานอะไรในการวัดว่าจะให้ดาวกี่ดวง อาจจะแค่วันนี้ลูกงอแงแล้วเราให้ 3 ดวง แต่ถ้าเมื่อวานได้ 5 ดวง เขาจะรู้สึกแย่ทันทีว่าทำไมยิ่งทำยิ่งได้น้อย และส่งผลให้ไม่อยากทำการบ้านอีก ทางที่ดีพ่อแม่ควรเสริมแรงทางบวกด้วยการกอดหรือหอม ลูกจะได้รู้ว่าทุกครั้งที่ทำการบ้านเขาจะได้รับความรักอย่างเต็มที่และอยากทำทุกวัน
3. กำหนดเวลาทำการบ้าน
สำหรับการกำหนดเวลาทำการบ้าน พ่อแม่ต้องสังเกตพฤติกรรมของลูกว่าเขาทำได้ดีช่วงเวลาไหน ซึ่งบางคนอาจจะทำได้ดีหลังกลับมาจากโรงเรียน เพื่อให้ตัวเองได้มีเวลาเล่นยาว ๆ หรือบางคนอาจจะหลังทานมื้อเย็นไปแล้ว เพราะกินอิ่ม ซึ่งความหิวก็มีผลต่ออารมณ์ให้เราอยากหรือไม่อยากทำอะไรเช่นเดียวกัน และเมื่อเรากำหนดเวลาได้แล้ว ก็ต้องตรงต่อเวลาเพื่อฝึกวินัยให้กับลูกว่าถึงเวลาต้องทำการบ้าน และครั้งต่อ ๆ ไปเขาจะมาทำการบ้านโดยที่เราไม่ต้องบอก
4. ถ้าลูกทำไม่ได้ พ่อแม่ต้องสอนให้ลูกคิด
การมีพ่อแม่ช่วยถือว่าเป็นสิ่งที่ดี แต่ช่วยอย่างไรให้ลูกของเราคิดได้โดยที่ไม่ต้องบอกเฉลยนี่สิยาก เข้าใจว่าพ่อแม่บางคนอยากให้ลูกทำการบ้านเสร็จไว ๆ เลยรีบเฉลยคำตอบด้วยการถาม “ตอบข้อนี้ใช่ไหม ?” เด็กอาจจะตอบใช่ แต่ยังไม่ทันคิด ยิ่งในอนาคตที่ต้องเจอกับการบ้านที่ยากขึ้นแล้วทำไม่ได้ เขาก็จะขอให้เราช่วยอีก และถ้าวันไหนที่ต้องทำเองคนเดียวแล้วคิดไม่ออก เขาก็จะรู้สึกว่าไม่อยากทำ นั่นเป็นเพราะเราที่ไม่สอนให้เขาคิดตั้งแต่แรก ดังนั้น เราควรสอนให้เขาคิดเองตั้งแต่ยังเด็ก เริ่มจากเปลี่ยนการตั้งคำถามแล้วคิดไปพร้อม ๆ กัน เช่น “แม่ให้เงิน 15 บาท หนูซื้อขนมไป 5 บาท จะเหลือเงินกี่บาท” โดยที่นับนิ้วไปพร้อมกัน หรือลองหาสื่อการสอนมาช่วยคิดให้เห็นภาพมากขึ้นก็ได้
วิธีสอนการบ้านลูกดูเหมือนจะง่ายนะ แต่บอกไว้ก่อนว่ากว่าจะปรับตัวได้ต้องใช้เวลานานพอสมควร พ่อแม่ทุกคนอยากให้ลูกเก่งและขยัน แต่อย่าลืมว่า…“สิ่งสำคัญไม่ใช่การจ้ำจี้จ้ำไชให้เขาต้องทำให้ได้ แต่มันคือการมอบความรัก ความใส่ใจ และความปลอดภัยทางอารมณ์ให้ลูกของเราต่างหาก นั่นคือสิ่งที่เขาต้องการจากพ่อแม่มากที่สุด”
